เว็บไซต์ Blogger เกี่ยวกับวรรณกรรมในภาษาไทย

คำถาม วรรณกรรม หมายถึงอะไร คำตอบ วรรณกรรม หมายถึง วรรณกรรม (Literature) หมายถึง งานเขียนที่แต่งขึ้นหรืองานศิลปะ ที่เป็นผลงานอันเกิดจากการคิด และจินตนาการ แล้วเรียบเรียง นำมาบอกเล่า บันทึก ขับร้อง หรือสื่อออกมาด้วยกลวิธีต่างๆ โดยทั่วไปแล้วจะแบ่งวรรณกรรมเป็น 2 ประเภท คือ วรรณกรรมลายลักษณ์ คือวรรณกรรมที่บันทึกเป็นตัวหนังสือ และวรรณกรรมมุขปาฐะ อันได้แก่วรรณกรรมที่เล่าด้วยปาก ไม่ได้จดบันทึก

วรรณคดีกับวรรณกรรมแตกต่างกันอย่างไร? อยากรู้ว่าวรรณคดีกับวรรณกรรม แตกต่างกันอย่างไรค่ะ วรรณคดี คือ วรรณกรรมที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดีมีคุณค่าเชิงวรรณศิลป์ถึงขนาด เช่น พระราชพิธีสิบสองเดือน มัทนะพาธาสามก๊ก เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน วรรณกรรม คือ งานหนังสือ งานประพันธ์ บทประพันธ์ทุกชนิดทั้งที่เป็นร้อยแก้วและร้อยกรอง เช่น วรรณกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ วรรณกรรมของเสฐียรโกเศศ วรรณกรรมฝรั่งเศสวรรณกรรมประเภทสื่อสารมวลชน กฎ งานนิพนธ์ที่ทำขึ้นทุกชนิด เช่น หนังสือ จุลสาร สิ่งเขียน สิ่งพิมพ์ ปาฐกถา เทศนาคำปราศรัยสุนทรพจน์ และหมายความรวมถึงโปรแกรมคอมพิวเตอร์ด้วย ข้อมูลจาก

วรรณคดี หมายถึง วรรณกรรมหรืองานเขียนที่ยกย่องกันว่าดี มีสาระ และมีคุณค่าทางวรรณศิลป์ การใช้คำว่าวรรณคดีเพื่อประเมินค่าของวรรณกรรมเกิดขึ้นในพระราชกฤษฎีกาตั้งวรรณคดีสโมสรในสมัยรัชกาลที่ 6 วรรณคดี เป็นวรรณกรรมที่ถูกยกย่องว่าเขียนดี มีคุณค่า สามารถทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์สะเทือนใจ มีความคิดเป็นแบบแผน ใช้ภาษาที่ไพเราะ เหมาะแก่การให้ประชาชนได้รับรู้ เพราะ สามารถ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น รู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร

ประวัติความเป็นมาของวันภาษาไทยแห่งชาติ วันภาษาไทยแห่งชาติ 2554 ความสำคัญของวันภาษาไทยแห่งชาติ   วัน ภาษา ไทย แห่ง ชาติ   วัน ที่  ๒๙  กรกฎาคม เป็น “ วัน ภาษา ไทย แห่ง ชาติ ”    ถือกำเนิดขึ้นด้วยพระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงมีพระราชหฤทัยห่วงใยในปัญหาการใช้ ภาษา ไทย ที่มีแนวโน้มว่าจะตกต่ำ   ได้เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเป็นประธาน และร่วมประชุมทางวิชาการกับผู้ทรงคุณวุฒิด้าน ภาษา ไทย   ณ ห้อง ๑๐  ตึก ๑   คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย   เมื่อ วัน ที่  ๒๙  กรกฎาคม  ๒๕๐๕   ซึ่งถือเป็น วัน ประวัติศาสตร์ แห่ง วงการ  ภาษา ไทย  ทีเดียว “ ภาษา ”  เป็นเครื่องหมาย แห่ง อารยธรรม  ชาติ ใดมี ภาษา ของตนเอง สามารถสร้างสรรค์วรรณกรรมไว้เป็นมรดกทางศิลปวัฒนธรรมของ ชาติ มากเท่าใด ก็ยิ่งบ่งบอกได้ว่า ชนชาตินั้นๆเป็นผู้มีความรู้  มีความฉลาดปราดเปรื่อง  และบ้านเมืองมีความเจริญรุ่งเรือง ชาติ ไทย เราก็มี “ ภาษา ” ของตนเองใช้สื่อสารสืบทอดกันมานานหลายร้อยปี...

ประวัติวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ รามเกียรติ์ รามเกียรติ์ เป็น วรรณคดี สำคัญเรื่องหนึ่งของไทย โดยมีต้นเค้าจาก วรรณคดีอินเดีย  คือ มหากาพย์ รามายณะ ที่ ฤๅษีวาลมีกิ [1]  ชาว อินเดีย  แต่งขึ้นเป็น ภาษาสันสกฤต  เมื่อประมาณ 2 , 400 ปีเศษ [2]  เชื่อว่าน่าจะเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณ จากอิทธิพลของ ลัทธิพราหมณ์ ฮินดู สำหรับเรื่องรามเกียรติ์ ของไทยนั้น มีมาตั้งแต่ สมัยอยุธยา  ใน สมัยกรุงธนบุรี   สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี  ได้ทรงพระราชนิพนธ์สำหรับให้ละครหลวงเล่น ปัจจุบันมีอยู่ไม่ครบ ต่อมาใน สมัยรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 1  ได้ทรงพระราชนิพนธ์ขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งมีมาแต่เดิมให้ครบถ้วน สมบูรณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย  ได้ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ เพื่อให้ ละครหลวง เล่น โดยได้ทรงเลือกมาเป็นตอน ๆ ในสมัย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ โดยใช้ฉบับของอินเดีย (รามายณะ) มาพระราชนิพนธ์ ...

อิเหนา อิเหนา เป็น วรรณคดีเก่าแก่เรื่องหนึ่งของไทย เป็นที่รู้จักกันมานาน เข้าใจว่าน่าจะเป็นช่วงปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา โดยได้ผ่านมาจากหญิงเชลยปัตตานี ที่เป็นข้าหลวงรับใช้พระราชธิดาของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ(ครองราชย์ พ.ศ. 2275 – 2301) โดยเล่าถวายเจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ พระราชธิดา จากนั้นพระราชธิดาทั้งสองได้ทรงแต่งเรื่องขึ้นมาองค์ละเรื่อง เรียกว่าอิเหนาเล็ก (อิเหนา) และอิเหนาใหญ่ (ดาหลัง)            เรื่องอิเหนา หรือที่เรียกกันว่านิทานปันหยีนั้น เป็นนิทานที่เล่าแพร่หลายกันมากในชวา เชื่อกันว่าเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ของชวา ในสมัยพุทธศตวรรษที่ 16 ปรุงแต่งมาจากพงศาวดารชวา และมีด้วยกันหลายสำนวน พงศาวดารเรียกอิเหนาว่า “อิเหนา ปันหยี กรัต ปาตี” (Panji Inu Kartapati) แต่ในหมู่ชาวชวามักเรียกกันสั้นๆ ว่า “ปันหยี” (Panji) ส่วนเรื่องอิเหนาที่เป็นนิทานนั้น น่าจะแต่งขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 20-21 หรือในยุคเสื่อมของราชวงศ์อิเหนาแห่งอาณาจักรมัชปาหิต และอิสลามเริ่มเข้ามาครอบครอง เนื้อเรื่อง “อิเหนา” แบบย่...